Йыһат туғаным!

Бына «Йондоҙ ямғыры»ның корректураһын ҡарап сыҡтым. Сыҡтым да шатлыҡтарға сумдым: «Ниндәй ғәжәп китаптың редакторы булыу бәхете төшкән минең өлөшкә!» — тинем. Ысынлап та, ғәжәп китап был! Кескәй генә ул. Әммә — имән сәтләүеге кеүек кескәй. (Шундай сәтләүектән дәһә, таш-ҡаяға баҫып, ел-дауылдарға баш эймәй, ғорур шаулап торған мәңгелек имән үҫеп сыға).

Ғәжәп китап был. Кескәй генә ул. Уға тупланған шиғырҙар ҙа саҡ ҡына. Тик улар йә ынйы бөртөгө кеүектәр (ынйы бөртөгө бик ваҡ — ә ниндәй ҡиммәтле!), йә бойҙай орлоғолай (яҙын ул «Ҡулына йәшел ҡылыс тотоп сыға»саҡ!), йә тылсымлы бөрөләй. Эйе, был китапта бөрөләр ҙә күп. Ләкин тамсы ла шикләнмәҫкә мөмкин: улар мотлаҡ япраҡ ярырҙар, сәскә атырҙар — ил күрке булып гөрләрҙәр.

Ғәжәп китап бу. Халыҡсан. Просто халыҡсан ғына түгел, — башҡортсан! Унда, уның һәр юлында (тиерлек) башҡорт йөрәге тибә, башҡорт һулышы бар; уның уйы, хисе — бөтәһе лә һинең, Йыһат туғаным, башҡорттоң бик оло йырсыһы булып күтәреләсәгеңә, осасағыңа ишара, шикләнмәйем! Һәм был һүҙҙәрҙән һинең башың әйләнеп китмәйәсәген дә беләм. (Бөркөт балаһын космосҡа алып менһәң дә, уның башы, моғайын, әйләнмәҫ ине).

Тағы нимә тим?

Миңә хәҙер 59-ынсы йәш. Йылтырауыҡ тәтәй күреп сәбәкәй саба торған сағым үткән. Ынйыны ябай быяланан айыра беләмдер тип уйлайым.

Хоҙайым, һиңә сәләмәтлек, оҙон ғүмер бирһен. Бер ҡасан да ваҡлана күрмә, гел генә шулай эре булып йәшә;.

Ҙур ышаныс менән —

Ғәйнан Әмири.

10.10.1969.

 

Ләкин шәхесем һәм ижадым тирәһендә үле бушлыҡ (вакуум) хасил ҡылыу, ниндәй генә уңыштарға өлгәшһәм дә, күрмәй-белмәй, өндәшмәй ҡалдырып оноттортоу, ниндәй генә әҫәремде булһа ла, матбуғатҡа сығартмайынса тотҡарлап тонсоҡтороу — яҙыусыны үлтермәйенсә лә юҡ итеү механизмы сәйәси яҡтан миңә ҡарата яҡшы көйләнгәйне инде һәм обкатка (шымартыу) үтә лә башлағайны. Яҙылып ятҡан поэмаларым, романдарым, тарихи әҫәрҙәрем киләсәктә уҡыусыларына барып етә алмайынса 20-30 йылдар буйынса яҙыу өҫтәлемдең тартмаларында быуылып ятасаҡтар ине. Ләкин быларҙы ул саҡтарҙа башыма ла килтерә алмайынса, ауға эләгеп ярға сығарылған балыҡтай, үрле-ҡырлы һикеренә, сәбәләнә башланым.

Ә шулай ҙа тормош, шарлап аҡҡан йылғалай, һаман да алға дөрә, ижад шишмәм дә, тынғы белмәй, урғылып тора ине.

Һәм бына тағы: