Фалклор – крыніца развіця беларускай дзіцячэй літаратуры.

№ п/п	Професія, посада	Назва спецодягу, спецвзуття та інших засобів індивідуального захисту	Термін використання (місяців)
1.	Комірник, підсобний (транспортний) працівник, що здійснює прийом лікарської рослинної сировини	Костюм бавовняний
Черевики шкіряні
Рукавиці комбіновані
Респіратор	До зносу
Взимку додають:
Куртка бавовняна утеплена	Чергова
2.	Санітарка–мийниця	Фартух прогумований із нагрудником	Черговий
Пальчата гумові	Чергові
Колоші	Колоші
Окуляри захисні (при митті посудин із–під кислот	До зносу
3.	Фармацевтичний персонал, що безпосередньо зайнятий виготовленням, контролем та фасуванням ліків	Фартух бавовняний із нагрудником	До зносу
Під час роботи з отруйними речовинами що подразнюють шкіру додатково:	Черговий
Фартух прогумований	Чергові
Чоботи гумові	Чергові
Пальчата гумові	Чергові
Нарукавники гумові	До зносу
Респіратор	До зносу
Окуляри захисні
Фартух бавовняний із нагрудником
Рукавиці комбіновані
4.	Підсобний (транспортний) працівник	Халат бавовняний
5.	Працівник зайнятий ремонтом окулярів	Пальчата гумові	Чергові
Окуляри захисні	До зносу

 

Задачы беларускй дзіцячай літаратуры.

Дзіцячая літаратура – гэта мастацкія творы складзенные спецыяльна для дзяцей з улікамі асаблівысці іх узросту і псіхікі.

Задачы:

1. Пазнайміць дзяцей з лепшымі творамі вуснай народнай творчасці і творамі беларускіх паэтау, пісьменнікау;

2. Абудзіць у дзяцей цягу к пазнаню, пашырыць іх кругагляд;

3. Данесці да дзяцей у зразумелай, даступнай ім форме гуманыстычную сутнасць агульна чалавечых ідеалоу;

4. Далучыць іх да нацыянальных вытокау да роднай культуры і літаратуры;

5. Выхавацб пачуццё нацыянальнай годнасці;

6. Выхаваць павагу і любоу да роднай мовы;

7. Развіваць эстэтычны густ.

 

Фалклор – крыніца развіця беларускай дзіцячэй літаратуры.

Мылыя жанры фалклору

Вусная народная творчасць – гэта створаныя народам есні, казкі, легенды у якіх людзі выказвалі свае запаведныя мары і імкненні.

Існуе такое паняцце як - дзяцячы фалклор. У фалклоры вулучаюца малыя жанры дзіцячага фалклору.

Песні – калыханкі – гэта сваеасаблівыя народныя песні, якая ставіць асноунай функцыяй дапамагчы дзецям супакоіццца і хутчэй заснуць. Асноунае пры значэні калыханкі закалыхаць. Для калыханак характэрна манатоннасць, размераны спакойны рытм, спецыфічная напеунасць. Для калыханак характэрны спецыфічныя словы: люлі-люлі, баю-бай. З узростам мама у калыханку павіна устауляць словы іпаняці. Выкарыстоуваць вершаваны матэрыал. Паменьшальна ласкальныя словы. Калыханка павіна быць такой каб дзіця адчувала вакол сябе пяшчоту, пакой і ласку. Галоуные героі калыханак з’яуляюцца добра знаёмыя дзецям жывёлы і птушкі. Самым распаусюджаным персанажам калыханяк з’яуляецца кот. Многія калыханкі раней лічыліся замовамі.

Забаулянкі - невялікія песні ці вершы з захапляючым дынамічнымсюжэтам. У забаулянках выяуляецца спроба праз гульню, забаву навучыць дзяцей правільна ацэнбваць учынкі і дзеяння дарослых людзей.

Дражнілкі – невялікія вершаваняя творы у якіх высмейваецца чалавек, яго внешні выгляд, характар.

Лічылкі – невялікіявершаваняя творы гумарыстычнага жанру з дапамогай які вызначаецца чарговасць у гульні, дзеячыя асобы, вядушчыя.

Загадкі – гэта інша-сказальнае паэтычнае пытанне. Загадкі развіваюць мышленне логіку. Асноуные персанажы загадак: жывёлы, птушкі, раслінны свет, розныя з’явы жыцця. Загадкі павіны адпавядаць узросту; павінна несці развіваючы і адукацыйны змест. На прыкладдзе загадак можна развіваць разныя навучальныя методыкі: методыку прыроды, выяуленчага мастацтва, развіця мовы.