Характэрныя тэрміны, паняцці. Глабалізацыя– філасофска-культуралагічная інтэгратыўная кан-цэпцыя, у межах якой сцвярджаецца, што сучаснае грамадства – гэта цэласны і ўзаемасвязаныГлабалізацыя – філасофска-культуралагічная інтэгратыўная кан-цэпцыя, у межах якой сцвярджаецца, што сучаснае грамадства – гэта цэласны і ўзаемасвязаны арганізм, што пастаянна сутыкаецца з неабходнасцю плюралізма пры вырашэнні глабальных праблем сучаснасці. Дэнансацыя–паведамленне адной дзяржавы іншай аб скасаванні дзеяння падпісанага паміж імі дагавора. Дзяржава прававая – прававая форма арганізацыі і дзейнасці публічнай палітычнай улады і яе ўзаемаадносін з індівідамі як суб'ектамі права. Дзяржава сацыяльная – дзяржава, якая імкнецца забяспечыць кожнаму грамадзяніну належныя ўмовы існавання, сацыяльнай абароненасці, саўдзельніцтва ў кіраванні вытворчасцю. Дэмакратыя – форма (разнавіднасць) грамадскай улады, дзяржава, заснаваная на прызнанні народа ў якасці крыніцы ўлады. Ідэалогія беларускай дзяржавы – сукупнасць ідэй і ідэалаў, якія адлюстроўваюць нацыянальна-гістарычныя традыцыі і каштоўнасці беларускага народа, адпавядаюць мэтам і асаблівасцям развіцця беларускага грамадства. Інвестыцыі – доўгатэрміновыя ўкладанні капіталу ў галіны эканомікі ўнутры краіны і за мяжой. Інтэграцыя (лац. interest – мець значэнне)–працэс, вынікам якога з'яўляецца дасягненне адзінства і цэласнасці, узгодненасць унутры сістэмы, заснаванай на ўзаемасувязі і ўзаемадапаўняльнасці асобных спецыялізаваных элементаў. Канстытуцыя – асноўны закон дзяржавы, што вызначае яе грамадскае і дзяржаўнае ўладкаванне, парадак і прынцыпы ўтварэння органаў улады, выбарчую сістэму, асноўныя правы і абавязкі грамадзян. Легітымнасць (лац. legitimus – згодны з законамі, законны, пра- вамоцны) – тэрмін, які прымяняецца для характарыстыкі сацыяльнага парадку, у сілу якога ён дыктуе індывідам абавязковыя патрабаванні і ўстанаўлівае эталоны паводзін.
|
