Гістарычныя асобы

Азгур З. І. – беларускі скульптар, народны мастак СССР і БССР. Стварыў шэраг скульптурных партрэтаў герояў Вялікай Айчыннай вайны: М.Гастэлы, М. Шмырова, В. Талаша; прадстаўнікоў беларускай культуры: Ф. Скарыны, М. Гусоўскага. З’яўляецца аўтарам помніка П. Машэраву ў Віцебску. У 1999 г. адкрыты ў Мінску мемарыяльны музей гэтага скульптара.

Андропаў Ю. У. – савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч. У 1967 – 1982 гг. старшыня КДБ СССР. З лістапада 1982 г. – Генеральны сакратар ЦК КПСС, аднак прабыў на гэтай пасадзе толькі 14 месяцаў, з якіх больш паловы быў прыкаваны да ложка.

Брэжнеў Л. І. – савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч. З каст-рычніка 1966 г. – Першы сакратар КПСС, з красавіка 1966 г. па лістапад 1982 г. – Генеральны сакратар партыі, старшыня Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР (1960 – 1964, 1977 – 1982).

Гусараў М. І. – савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч. З 1947 па 1950 гг. Першы сакратар ЦК КП(б)Б. Затым зноў на партыйнай і савецкай рабоце ў РСФСР. Пад яго кіраўніцтвам актывізавалася барацьба з “нацыяналізмам”, “буржуазнымі хвалямі” у культуры, праводзілася масавая калектывізацыя ў заходніх абласцях Беларусі.

Жэбрак А.Р. – беларускі генетык, селекцыянер, грамадскі дзеяч. З 1940 г. акадэмік АН БССР, з 1947 г. прэзідэнт Акадэміі навук. 16.10.1947г. звольнены з пасады за выступленні супраць “лысен-каўшчыны”.

Кавалёнак У. В. – лётчык-касманаўт СССР (нарадзіўся ў в. Белае Крупскага раёна Мінскай вобласці). Двойчы Герой Савецкага Саюза,

Герой ГДР. Правёў у космасе 216,38 сутак.

Касыгін А. М. – савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч. У 1964 – 1980 гг. – старшыня Савета Міністраў СССР. Адзін з ініцыятараў эканамічнай рэформы 1965 г., у аснову якой была пакладзена ідэя спалучэння цэнтралізаванага кіравання эканомікай з элементамі рынка і гаспадарчага разліку. Аднак, увогуле, рэформа не закранала асноў існуючай сістэмы вядзення народнай гаспадаркі.

Клімук П. – лётчык-касманаўт (нарадзіўся ў в. Камароўка Брэсцкага раёна). Двойчы Герой Савецкага Саюза, тройчы лятаў у космас (1973, 1975, 1978). Узначальваў Расійскі цэнтр падрыхтоўкі касманаўтаў імя Ю. Гагарына. У космасе правёў 78,8 сутак.

Мазураў К.Т. – беларускі партыйны і дзяржаўны дзеяч, актыўны ўдзельнік Вялікай Айчыннай вайны, адзін з арганізатараў і кіраўнікоў патрыятычнага падполля і партызанскага руху. З 1953 па 1956 г. займаў пасаду Старшыні Савета Міністраў БССР, а ў 1956 – 1965 гг. – пасаду Першага сакратара ЦК КПБ. Выступаў супраць перадачы прысядзібных участкаў у грамадскія гаспадаркі і ўкаранення кукурузы ў замен кармавых траў і бульбы. Пра яго з павагай гаварылі: “асцярожны беларус”.

Машэраў П.М. – беларускі партыйны і дзяржаўны дзеяч, актыўны ўдзельнік Вялікай Айчыннай вайны, адзін з арганізатараў і кіраўнікоў патрыятычнага падполля і партызанскага руху. Герой Савецкага Саюза і Герой Сацыялістычнай Працы. З 1965 г. па 1980 г. працаваў Першым сакратаром ЦК КПБ. У перыяд яго дзейнасці Беларусь дасягнула значных поспехаў у сваім развіцці, стала адной з развітых рэспублік былога СССР. Карыстаўся вялікай павагай сярод насельніцтва за прастату ў абыходжанні, даступнасць, дэмакратычнасць. Загінуў у аўтакатастрофе.

Патолічаў М.С. – савецкі дзяржаўны і палітычны дзеяч. З ліпеня 1950 па ліпень 1956 г. першы сакратар ЦК КПБ. Двойчы Герой Са-цыялістычнай Працы.

Саевіч П.В. – міністр асветы БССР (1947 – 1951). Выступаў за захаванне пашырэння сферы ўжытку беларускай мовы. У 1951 г. асуджаны як “югаслаўскі шпіён” і прыгавораны да 25 гадоў папраўча-працоўных лагероў. Рэабілітаваны ў 1954 г.

Хрушчоў Н.С. – савецкі дзяржаўны і палітычны дзеяч. З 1953 г. па 1964 г. Першы сакратар ЦК КПСС, адначасова з 1958 г. старшыня Савета Міністраў СССР. На ХХ (1956 г.) і ХХI (1961 г.) з’ездах выступіў з рэзкай крытыкай культу асобы і дзейнасці Сталіна. У перыяд яго знаходжання на вышэйшых дзяржаўных пасадах вялося масавае асваенне цалінных і абложных зямель (1954 – 1960 гг.), будаўніцтва добраўпарадкаванага жылля для працоўных, пачалося асваенне космаса (1975 г.). Значна пашырыліся міжнародныя і куль-турныя сувязі. Вызвалены (“па стане здароўя”) ад усіх пасад у 1964 г.

Цанава Л.Ф. – узначальваў рэпрэсіўную машыну НКУС у БССР напярэдадні вайны і ў першыя пасляваенныя гады. Застрэліўся ў 1955 г. У народзе вядомы як “Лаўрэнцій Другі”.

Чарненка К. У. – савецкі партыйны дзеч. Тройчы Герой Сацыя-лістычнай Працы. З лютага 1984 г. па сакавік 1985 г. Генеральны сакратар ЦК КПСС, адначасова старшыня Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР.

Шырма Р.Р. – народны артыст Беларусі і СССР, дырыжор, фаль-кларыст, музычны і грамадскі дзеяч. У 1940 г. арганізаваў і да 1970 г. узначальваў харавую капэлу. У 1966 – 1978 гг. быў старшыней праўлення Саюза кампазітараў БССР і сакратаром праўленння Саюза кампазітараў СССР.