GDY MASZ WĄTPLIWOŚCI, SIĘGNIJ DO SŁOWNIKA!
Rzeczowniki żywotne deklinacji męskiej w MIANOWNIKU kończą się na spółgłoskę; W DOPEŁNIACZU zawsze przybierają końcówkę -a; CELOWNIK zazwyczaj ma końcówkę -owi, ale niektóre jednosyłabowe rzeczowniki przybierają końcówkę -u, na przykład: Bogu, bratu, chłopu, chłopcu, kotu, lwu, ojcu, orłu, osłu, panu, psu i inne. W BIERNIKU rzeczowniki tej grupy przybierają jednakową końcówkę z NARZĘDNIK zawsze ma końcówkę -em (-iem), w miejscowniku rze W MIEJCOWNIKU rzeczowniki, których temat kończy się na spółgłoskę twardą,, mają końcówkę -e, -(ie). Na przykład: o doktorze, kocie, psie. Końcówkę -u mają rzeczowniki: a) których temat kończy się na -k, -g, -ch na przykład: o ptaku, o wilku. b) których temat kończy się na spółgłoskę miękką lub c, dz, cz, di, sz, ż Zapamiętaj wyjątek: o panu.
W DOPEŁNIACZU obok pełnych form występują krótkie formy zaimków: ty — ciebie/cię; on, ono — jego/go. W CELOWNIKU również mamy krótkie formy zaimków: ja — mnie/mi, ty — tobie/cl; on, ono — jemu/mu. W BIERNIKU także występują krótkie formy od zaimków: ja — mnie/mię, ty-ciebie/cię, on—jego/go. Zaimek ono w BIERNIKU ma jedną formę -je. Krótkich form zaimków: a) używamy przy czasownikach; b) nigdy nie używamy na początku zdania. Na przykład: widzę go; życzę ci; daj mi. Porównaj: Mnie się wydaje, że... Wydaje mi się, że...
Zaimek siebie w BIERNIKU ma dwie formy siebie/się;. Krótkiej formy się używamy przy czasownikach zwrotnych i zawsze piszemy ją osobno po czasowniku lub przed czasownikiem, na przykład: Spotykamy się jutro. Wszyscy się spotykamy jutro. Porównaj z językiem ukraińskim.
|
